Elżbieta Pokora-Domańska

Pochodzi z rodziny twórców ludowych. Swoje zainteresowania, umiejętności i wiedzę uzyskała od babci Marianny Pacan i mamy Stefani Pokory – znanych i cenionych twórczyń ludowych. Już jako 10-letnia dziewczynka wzięła udział w swoim pierwszym konkursie organizowanym przez Muzeum Regionalne w Opocznie, zdobywając nagrodę za pisanki.
Jest wszechstronnie utalentowaną twórczynią ludową. Wykonuje przede wszystkim pisanki, palmy, pająki i koronki, ale również haftuje. Od brata Andrzeja i babci nauczyła się robienia wycinanek. Wykonując swoje prace, zwraca uwagę na odtwarzanie starych wzorów, które przekazała jej babcia, często łączy je ze swoimi pomysłami. Piękne, starannie wykonane prace zdobywają nagrody w wielu konkursach. Bierze aktywny udział w kiermaszach, jarmarkach, (m.in.: Jarmark Jagielloński w Lublinie, jarmarki w Skansenie w Tokarni, Jarmark Spalski) oraz warsztatach (STL Lublin, UŁ Studium Języka Polskiego dla cudzoziemców w Łodzi, Łódzki Dom Kultury w Łodzi). Szczególnie ceni sobie dyplom z dziedziny pisankarstwa za zajęcie I miejsca w ogólnopolskim konkursie w Lublinie w 1987 r.
Jej prace znajdują się w wielu muzeach i galeriach. Od 2006 r. należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie.