Zielone Świątki inaczej Zesłanie Ducha Świętego to jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich. Obchodzone jest w siódmą niedzielę po Wielkanocy czyli pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu Pańskim. W tym dniu, który wypada w pełni wiosny majono zarówno mieszkania jak też podwórza gałązkami brzozy i tataraku. Podwórza i ścieżkę wiodącą do domu wysypywano piaskiem i tatarakiem. Tatarak rozsypywano na podłodze w izbie, a niektórzy umieszczali w naczyniach z wodą w kątach mieszkania. W tym dniu w wielu parafiach wierni obchodzili procesjonalnie pola śpiewając i modląc się.
Uroczysty charakter ma procesja, w czasie której wyruszano w pole, aby dokonać obrzędu ich poświęcenia. W przygotowane butelki ksiądz wkładał po jednej stronie Ewangelii z Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.
Na czele szedł mężczyzna, który niósł krzyż, a za nim podążali kapłan i pozostali uczestnicy obrzędu. Kobiety niosły zapalone świece lub gromnice. Po przybyciu do kopca granicznego przygotowanego wcześniej, obłożonego kamieniami polnymi, ksiądz odmawiał modlitwę, w której prosił Boga o urodzaje i błogosławieństwo dla wszelkich prac polowych. Następnie czytał Ewangelię, po zakończeniu której śpiewano pieśń. W czasie przejścia od jednego kopca do drugiego odmawiano różaniec i śpiewano pieśni maryjne. W każdym kopcu umieszczano jedną butelkę ze stronicą z Ewangelii. W ten sposób chciano ochronić pola przed burzami i gradem.